Από το βιβλίο Ο παγιδευμένος άνθρωπος, του Έλσγουορθ Φ. Μπέικερ, M.D., The McMillan Company, New York 1967.
Η γενετησιότητα επιτυγχάνεται στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης μετά την εγκατάσταση της γενετήσιας προτεραιότητας. Αυτό συμβαίνει συνήθως στην ηλικία των τεσσάρων ή πέντε χρόνων, αλλά πρέπει να θυμάται κανείς ότι πολύ πριν από αυτή την ηλικία τα γεννητικά όργανα είναι μία ερωτογενής ζώνη που έχει την ικανότητα να προσφέρει ηδονή. Ακόμα και το μικρό μωρό παίζει με τα γεννητικά του όργανα και σίγουρα παίρνει ηδονή από την επαφή και τη διέγερση. Υποθέτουμε ότι αυτό είναι ένα τοπικό φαινόμενο, γιατί το βρέφος βρίσκεται ακόμα σε προγενετήσιο στάδιο και η στοματική ζώνη προσφέρει πιο πλήρη ικανοποίηση. Ωστόσο, όταν η ανάπτυξη φτάσει στο γενετήσιο στάδιο, η ηδονή έχει άμεση σχέση με την ανταπόκριση αυτών των οργάνων και η απελευθέρωση της έντασης επιτυγχάνεται διαμέσου της συνειδητής διέγερσης και χειρισμού τους.
Η εμπειρία μας με υγιή παιδιά είναι ακόμα πολύ μικρή για να κάνουμε δογματικές δηλώσεις σχετικά με τη φύση της παιδικής σεξουαλικότητας ή σχετικά με το πως θα έπρεπε να είναι η σεξουαλικότητα πριν την εφηβεία. Ωστόσο, εκείνα τα άτομα που για μεγάλες περιόδους της παιδικής ηλικίας αυτοϊκανοποιούνταν έχουν την καλύτερη προοπτική στη θεραπεία και τη λιγότερη δυσκολία να εγκαταστήσουν ικανοποιητική γενετήσια λειτουργικότητα. Φαίνεται λογικό να υποθέσουμε ότι, τουλάχιστον στην κοινωνία μας, η αυτοϊκανοποίηση είναι ένα απαραίτητο προαπαιτούμενο για τη μετέπειτα γενετήσια προτεραιότητα και μία ικανοποιητική ερωτική ζωή και επομένως για την συναισθηματική υγεία γενικότερα. Πιστεύω ωστόσο, ότι το ετεροφυλοφιλικό παιχνίδι και η πραγματική συνουσία μεταξύ παιδιών είναι μία πολύ φυσική έκφραση και θα ήταν κάτι γενικευμένο σε μία κοινωνία με θετική στάση απέναντι στο σεξ, όπως στα Νησιά Τρόμπριαντ.
Ο Ράιχ διαχώρισε τους ανθρώπους σε τρεις ομάδες σε σχέση με την αυτοϊκανοποίηση κατά την παιδική ηλικία:
- Ψυχονευρωτικούς που έφτασαν ολοκληρωμένα στο στάδιο της φαλλικής ανάπτυξης με γενετήσια αυτοϊκανοποίηση, οι οποίοι αργότερα είτε καταπίεσαν το γενετήσιο ερωτισμό και αρρώστησαν με υστερικά συμπτώματα ή απέσυραν λίμπιντο από τη γενετήσια θέση της, υποχωρώντας σε πιο πρώιμα στάδια και ανέπτυξαν ένα προγενετήσιο τύπο νεύρωσης. Αυτοί είναι οι μέσοι νευρωτικοί.
- Ψυχονευρωτικοί που έφτασαν μη ολοκληρωμένα ή και καθόλου στο γενετήσιο στάδιο ανάπτυξης εξαιτίας ισχυρών προγενετήσιων μπλοκαρισμάτων ή εξαιτίας ενός σοβαρού ευνουχιστικού τραύματος το οποίο εμπόδισε την ανάπτυξη στο γενετήσιο στάδιο. Σε αυτούς τα γεννητικά όργανα γίνονται φορτισμένα συναισθηματικά με προγενετήσιες επιθυμίες και φαντασιώσεις, αποκτώντας την σημασία μίας άλλης ερωτικής ζώνης όπως του πρωκτού, των μαστών ή του στόματος, χάνοντας έτσι τη δική τους σημασία. Το αποτέλεσμα είναι η οξύτερη μορφή ανικανότητας και από τα άτομα αυτά απουσιάζει οποιαδήποτε ιστορία παιδικού αυνανισμού. Θεραπευτικά είναι πολύ δύσκολες περιπτώσεις.
- Άτομα που δεν είχαν συμπτώματα και αναφέρουν μακρές περιόδους αδιατάραχτου αυνανισμού κατά την παιδική ηλικία. Αυτοί είναι που ονομάζονται φυσιολογικοί στην κοινωνία μας.
Το είδος του οργασμού που συμβαίνει στα παιδιά είναι σημαντικό. Ο Ράιχ περιέγραψε τον οργασμό που έχει ένα παιδί ως έναν οργασμό χωρίς έντονη κορύφωση. Αυτό φαίνεται να είναι γενικά αληθές, αλλά στο βρέφος ο στοματικός οργασμός φαίνεται να έχει έντονη κορύφωση. Ο στοματικός οργασμός φαίνεται να είναι παρόμοιος με τον γενετήσιο οργασμό μετά την έλευση της εφηβείας. Μεταξύ αυτών των περιόδων, παρατηρεί κανείς ότι ο οργασμός έχει μία ελαφριά ανοδική και καθοδική καμπύλη διέγερσης που δεν έχει κορύφωση, αν και μερικοί από τους ασθενείς μου επέμεναν ότι είχαν βιώσει μία ισχυρή κορύφωση κατά την περίοδο αυτή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το πέος υγραίνεται με σάλιο, το οποίο δίνει μία πολύ πιο έντονη διέγερση. Από την στιγμή που η στοματική επαφή του βρέφους με το μαστό είναι υγρή, όπως συμβαίνει και με την επαφή κατά την συνουσία και δεδομένου ότι λίγα παιδιά ανακαλύπτουν αυτή τη μέθοδο διέγερσης, η συνηθισμένη έλλειψη υγρασίας ίσως εξηγεί την ομαλή καμπύλη διέγερσης που συναντάται στους περισσότερους παιδικού αυνανισμούς.
Ο αυνανισμός θα έπρεπε να γίνεται με κανονικές, απαλές κινήσεις τριβής των γεννητικών οργάνων. Στα κορίτσια μέχρι την εφηβεία, ερεθίζεται η κλειτορίδα. Μετά την εφηβεία η διέγερση θα έπρεπε να μετατοπιστεί στον κόλπο. Εξίσου σημαντικές είναι οι συνοδευτικές φαντασιώσεις επιθυμίας διείσδυσης με το πέος για τα αγόρια, ή στα κορίτσια της επιθυμίας να παραδοθούν σε έναν άντρα (τον πατέρα). Ο προγενετήσιος αυνανισμός (όπου δεν έχει αναπτυχθεί πλήρης γενετήσια προτεραιότητα) συνοδεύεται από σφίξιμο ή κύλιση του πέους μέσα στα χέρια. Λείπουν οι κινήσεις καθαρής τριβής. Οι περιπτώσεις που εμφανίζουν αυτή τη μέθοδο είναι δύσκολες από θεραπευτικής άποψης.
Ο σεξουαλικός χαρακτήρας του ενήλικα εξαρτάται από την αίσθηση του πρώτου αυνανισμού. Αν μία αρχική διέγερση εμφανιστεί όταν το παιδί δέχεται χτυπήματα στον πισινό τότε το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι ο μαζοχισμός. Ή μπορεί να κυριαρχεί στον ενήλικα η ουρηθρική ηδονή και η ενούρηση αν ένα παιδί που δέχτηκε αυστηρή εκπαίδευση για τον τόπο ούρησής του βιώσει την πρώτη του διέγερση κατά την ενούρηση. Ή, μπορεί να υπάρχει μία αγχώδης προσμονή κάθε φορά που συμβαίνει σεξουαλική διέγερση σε ένα άτομο που συνάντησε την διέγερση όταν άκουσε τυχαία του γονείς του κατά την συνουσία ή όταν βρισκόταν σε κάποια άλλη κατάσταση που δημιουργούσε άγχος.
Τα σεξουαλικά προβλήματα που επιβάλλονται στα παιδιά προέρχονται από τις απαγορεύσεις και τις απειλές των τρομερών συνεπειών που προκαλούν ενοχές και καθιστούν αδύνατη την πλήρη ικανοποίηση, ή μπορούν να τα αναγκάσουν να εγκαταλείψουν τελείως την σεξουαλική έκφραση. Είναι ευρέως γνωστό ότι ο αυνανισμός δεν είναι ποτέ επιβλαβής, ακόμα και ο αποκαλούμενος «υπερβολικός αυνανισμός» (ο οποίος είναι απλά μία συνεχής προσπάθεια να πετύχει κανείς ανακούφιση και ικανοποίηση όταν υπάρχει σοβαρό γενετήσιο μπλοκάρισμα). Ωστόσο, πολύ συχνά η στάση μας είναι ότι τα παιδιά πρέπει να προσπαθήσουν να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τους σε αντικείμενα πέρα από το σεξ. Από την εφηβεία και μετά, είναι βέβαια πιο φυσικό να επιδιώκει κανείς την συνουσία από τον αυνανισμό αφού η πρώτη προσφέρει πληρέστερη εκφόρτιση.
Ο αυνανισμός είναι παθολογικός όταν ένας ενήλικας τον προτιμά από το ερωτικό αγκάλιασμα και επιδεικνύει μειωμένη ικανότητα να κάνει πλήρη επαφή. Δύο απαραίτητες προϋποθέσεις για αυτή την συμπεριφορά είναι η έμφαση στους κινδύνους να κολλήσει κανείς κάποια αρρώστια κατά την συνουσία ή η έμφαση στην άποψη ότι η σεξουαλική πράξη είναι σαδιστική.
Η γενετήσια αγάπη μεταξύ ενηλίκων είναι η έκφραση της αμοιβαίας έλξης μεταξύ δύο ατόμων αντίθετου φύλου, με ενεργειακή φωταύγεια, που στόχος της είναι η σεξουαλική ένωση. Η αγάπη γίνεται αισθητή κυρίως στα γεννητικά όργανα. Αυτό ισχύει ακόμα και για την υγιή αγάπη μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, με την εξαίρεση ότι σε αυτή την περίπτωση η γενετήσια ένωση (ακόμα και η σκέψη της θα ήταν αποκρουστική) δεν αποτελεί στόχο. Η διαφορά δεν είναι καλά κατανοητή από βιολογική άποψη, αν και έχει εμφανή πρακτικότητα. Μπορεί ακόμα και να κάνει υποθέσεις γιατί υπάρχουν δύο φύλα. Τα κατώτερα είδη ζωής δεν έχουν δύο φύλα. Είναι πιθανό ότι ο διαχωρισμός των φύλων οφείλεται στην τάση της φύσης να εξειδικεύεται στις σύνθετες μορφές ζωής. Όποια και αν είναι η αιτία, είναι φυσικό για τον άνθρωπο να περιορίζεται η σεξουαλική έλξη στα άτομα του αντίθετου φύλου. Φαίνεται πιθανό ότι υπάρχει μία βαθιά βιολογική βάση για αυτό το γεγονός, που επικεντρώνεται στην συμπεριφορά της ενέργειας στον οργανισμό.
Έχουμε συνηθίσει να παίρνουμε σαν δεδομένα κάποια φυσικά γεγονότα που ξεχνάμε να ρωτήσουμε γιατί. Φαίνεται τόσο φανερό ότι οι άντρες έλκονται από τις γυναίκες που δεν μπαίνουμε στον κόπο να αναρωτηθούμε τι πραγματικά προκαλεί την έλξη και την αμοιβαία διέγερση. Επιπλέον, όσο πιο υγιές γίνεται ένα άτομο τόσο εξειδικεύεται η έλξη. Γιατί να επιλέγεται ένας συγκεκριμένος σύντροφος; Σίγουρα η εκπαίδευση και η συνήθεια έχουν μεγάλη σχέση με αυτή την επιλογή, αλλά αυτό έχει βασικά μία θωρακισμένη βάση. Μερικά ζώα είναι τόσο επιλεκτικά επίσης. Συναντάμε ακόμα και άτομα που ασκούν αμοιβαία σεξουαλική έλξη αλλά σε όλους τους άλλους τομείς είναι τελείως αταίριαστα.
Πιστεύω ότι ο Ράιχ βρήκε μία πιθανή εξήγηση όταν ανακάλυψε ότι τα άτομα έχουν διαφορετικούς ρυθμούς οργονοτικού παλμού. Αυτό προφανώς δεν έχει καμία σχέση με τον ρυθμό του σφυγμού ή της αναπνοής. Ποικίλλει ελάχιστα από μέρα σε μέρα (προφανώς λόγω ατμοσφαιρικών και συναισθηματικών αλλαγών), αλλά κάθε άτομο φαίνεται να έχει ένα συγκεκριμένο εύρος. Η σημασία των διαφορετικών ρυθμών είναι ακόμα άγνωστη, αλλά καθορίζονται εύκολα στο παλμογράφο. Ένας άντρας και μία γυναίκα με ρυθμούς που παρουσιάζουν αρμονία ίσως να έλκονται μεταξύ τους, ενώ εκείνοι με ασύμφωνους ρυθμούς να απωθούνται.[1] (Μπορούμε να κατανοήσουμε μία συσχέτιση ή μία αρμονική σχέση μεταξύ ηχητικών παλμών). Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ενοχληθεί από ένα άτομο χωρίς να μπορούμε να καθορίσουμε το γιατί και καταφέραμε να ανακουφιστούμε από την κατάσταση μόνο όταν απαλλαχτήκαμε από την παρουσία του. Αυτό μπορεί να είναι μία αντίδραση ενεργειακού πεδίου όπου οι ρυθμοί των παλμών είναι αταίριαστοι και επομένως ενοχλητικοί.
Κάποτε έρχονταν σε εμένα για θεραπεία ένας νεαρός άντρας με τη γυναίκα του. Η γυναίκα ήρθε σε εμένα πρώτη με πολύ σοβαρά συμπτώματα υστερίας και παράπονα για τον γάμο της: ήταν σε μεγάλο βαθμό μη ικανοποιητικός και λειτουργούσε κύρια σε βρεφικό επίπεδο, περιλαμβανομένης βρεφικής ομιλίας μεταξύ του ζευγαριού. Αργότερα ο σύζυγος άρχισε θεραπεία επίσης με μερικά σοβαρά συμπτώματα. Καθώς η γυναίκα βελτιωνόταν έβρισκε όλο και πιο αδύνατο να μείνει με τον σύζυγό της αν και επέμενε ότι νοιαζόταν για εκείνον. Απλά ταραζόταν όταν εκείνος έρχονταν κοντά της.
Χώρισαν για μερικούς μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων η γυναίκα παρουσίασε σημαντική βελτίωση. Τότε ένας καλοπροαίρετος αλλά γκαφατζής φίλος την έπεισε να πάει ένα ταξίδι με τον άντρα της παρά την συμβουλή μου για το αντίθετο. Γύρισε πίσω πολύ ταραγμένη, σε συστολή και με τα συμπτώματά της να έχουν επιστρέψει. Ανέφερε ότι οι διακοπές ήταν μία φριχτή αποτυχία. Άρχισε αργά-αργά να βελτιώνεται ξανά και άρχισε να βγαίνει ραντεβού με τον άντρα της, αλλά κάθε φορά το ραντεβού σταματούσε με δραστικό τρόπο. Εκείνη γίνονταν ευέξαπτη και παρουσίαζε κατάθλιψη, πάγωνε κατά την σεξουαλική επαφή και είχε μία αίσθηση ότι δεν άντεχε τον άντρα της ούτε να την ακουμπάει. Κάποια σποραδικά ραντεβού στα οποία έβγαιναν μόνο για φαγητό της είναι ευχάριστα.
Αυτό συνεχίστηκε για δύο χρόνια και είχα έρθει σε μεγάλη αμηχανία από την συμπεριφορά αυτή προς τον άντρα της που φαινόταν πολύ νευρωτική ενώ φαινόταν τόσο καλά όταν ήταν μακριά του και όταν βρίσκονταν με άλλους άντρες δεν αντιδρούσε έτσι. Συνέχισε να αισθάνεται ότι αγαπά τον άντρα της αν και γινόταν όλο και πιο φανερό ότι κάτι σχετικά με το γάμο ήταν πολύ λανθασμένο και τέθηκε το ζήτημα του χωρισμού. Τελικά μετά από ένα διάστημα που πέρασε μακριά από τον άντρα της σκέφτηκε σοβαρά το διαζύγιο και να παντρευτεί έναν άλλο άντρα. Αν και ενδιαφέρονταν για αυτόν τον άντρα δεν μπορούσε να νιώσει για αυτόν την αγάπη που ένιωθε για τον σύζυγό της αλλά πιο πολύ «μια πιο ήσυχη αλλά ευχάριστη αίσθηση». Από κλινικής άποψης ήταν πολύ καλά. Όταν συνάντησε τον άντρα της για να συζητήσει το διαζύγιο τα παλιά αισθήματα αγάπης για αυτόν επέστρεψαν και αποφάσισε να δοκιμάσει άλλη μία φορά να κάνει μία προσπάθεια για το γάμο της. Στο πρώτο ραντεβού, όταν ο άντρας της την πλησίασε ερωτικά, με την ενθάρρυνσή, ταράχτηκε ξανά πολύ, έγινε ευέξαπτη και ένιωσε ότι ήθελε να τον σκοτώσει όταν επέμενε στις προθέσεις του. Αποφάσισε ότι δεν θα τον ξανάβλεπε ποτέ. Καθώς περιέγραφε το επεισόδιο στην συνεδρία, ξαφνικά μου πέρασε από το μυαλό ότι η δυσκολία δεν είχε σχέση με τη νεύρωση αλλά ήταν κάτι ενεργειακό. Τα πεδία τους δεν ήταν αρμονικά. Αυτό εξηγούσε αυτό που με είχε φέρει σε αμηχανία για τόσο μεγάλο διάστημα — πόσο καλά μου φαινόταν από κλινικής άποψης αλλά πόσο φαινομενικά νευρωτική ήταν η συμπεριφορά της όταν ήταν κοντά στον άντρα της. Τον αγαπούσε αλλά ήταν ασύμβατοι από βιοφυσική άποψη. Έπρεπε να δεχτούν το γεγονός και οι δύο τους. Ανακουφίστηκε όταν ανακάλυψε ότι δεν ήταν η νευρωτική συμπεριφορά της που προκαλούσε και στους δύο δυστυχία. Τότε μπόρεσε να δεχτεί το διαζύγιο ως απαραίτητο και την ένοιαξε μόνο για θα πληγώνονταν ο άντρα της. Η στάση της και η συμπεριφορά της ήταν ιδιαίτερα ώριμη και υγιής — εκ των υστέρων, ήταν ώριμη και υγιής για αρκετό καιρό. Ο σύζυγος, επίσης, που είχε ωριμάσει, αποδέχτηκε το χωρισμό με λογική αλλά και με βαθιά λύπη.
Όλα τα ανώτερα ζώα φλερτάρουν και φαίνεται ότι αυτό γίνεται για να γνωριστούν ή «για να μυρίσει ο ένας τον άλλο». Ο φόβος έχει βαθιές βάσεις και είναι απαραίτητος για την επιβίωση. Μέχρι να εξαλειφθεί, ο οργανισμός δεν μπορεί να διασταλεί πλήρως ούτε να παραδοθεί σε κάποιον άλλο οργανισμό οικειοθελώς και αυθόρμητα. Το φλερτάρισμα αποκαθιστά την εμπιστοσύνη. Μπορεί να είναι μακράς ή μικρής διάρκειας ανάλογα με τις περιστάσεις και με τα άτομα που εμπλέκονται, αλλά το υγιές άτομο δεν μπορεί να σκεφτεί την σεξουαλική επαφή χωρίς κάποιο φλερτάρισμα.
Όταν η σεξουαλική ένωση γίνει επείγων σκοπός, η δραστηριότητα μπορεί να διαχωριστεί σε τρία στάδια: προκαταρκτικό παιχνίδι, γενετήσια ένωση και οργαστική σύσπαση. Δεν υπάρχουν άκαμπτοι φυσικοί νόμοι για τα πρώτα δύο. Στο προκαταρκτικό παιχνίδι επιτρέπεται οτιδήποτε μπορεί να είναι αμοιβαία αποδεκτό και ευχάριστο, με την εξαίρεση των σαδιστικών ενεργειών. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί διεστραμμένο όταν ο στόχος παραμένει η γενετήσια ένωση. Το προκαταρκτικό παιχνίδι μπορεί να είναι παρατεταμένο ή σύντομο. Συνήθως ο άντρας βιάζεται να προχωρήσει στη γενετήσια ένωση ενώ η γυναίκα προτιμά περισσότερο προκαταρκτικό παιχνίδι. Και οι δύο πρέπει να είναι σεξουαλικά ερεθισμένοι (ενεργειακά ρεύματα στα γεννητικά όργανα) πριν γίνει σκέψη ακόμα και για το προκαταρκτικό παιχνίδι. Σε μία υγιή σχέση αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος από σωματική επαφή και απαλά χάδια στο σώμα του αγαπημένου. Η μανιώδης διέγερση με τα χέρια δεν έχει καμία θέση.
Η σεξουαλική πράξη δεν μπορεί να θεωρηθεί καθόλου ικανοποιητική αν ο ένας ή ο άλλος πρέπει να διεγερθεί με τεχνητά μέσα. Ένα τέτοιο άτομο δεν είναι βιολογικά έτοιμο για την σεξουαλική πράξη. Είτε η ελεύθερη ενέργειά του δεν έχει φτάσει το σημείο της φωταύγειας, είτε είναι δεσμευμένη από το άγχος. Ή, μπορεί να σημαίνει απλά ότι ο σύντροφος δεν είναι επιθυμητός.
Το προκαταρκτικό παιχνίδι επιτυγχάνει να αυξήσει την διέγερση μέχρι το σημείο που η ένωση γίνεται επείγουσα (επιθυμία διείσδυσης), μία επιθυμία που θα έπρεπε να υπάρχει και στους δύο συντρόφους. Η στύση στον άντρα είναι μία προφανής και αποδεκτή προϋπόθεση.
Η στύση στη γυναίκα δεν είναι τόσο φανερή και δεν θεωρείται εξίσου σαν προϋπόθεση. Ωστόσο, όταν υπάρχει επαρκής σεξουαλική ετοιμότητα τα μικρά και μεγάλα χείλη του αιδοίου έρχονται σε στύση όπως και οι θηλές όταν τα στήθη έχουν την ικανότητα να ανταποκρίνονται. Στην συνέχεια, υπάρχουν δύο είδη κολπικών εκκριμάτων, τα υδαρή και τα βλεννώδη. Τα βλεννώδη προσφέρουν μεγαλύτερο βαθμό επαφής και διέγερσης και αν δεν υπάρχουν η γυναίκα δεν έχει φτάσει στην πλήρη σεξουαλική ετοιμότητα. Το προκαταρκτικό παιχνίδι όταν έχει μεγάλη διάρκεια και περιλαμβάνει κλειτοριδική διέγερση έχει την τάση να προκαλέσει έναν κλειτοριδικό οργασμό και εμποδίζει την πλήρη κολπική ανταπόκριση.
Πολλοί σύμβουλοι γάμου, ψυχίατροι και ψυχολόγοι έχουν προχωρήσει με λεπτομέρεια στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να διεγερθεί η κλειτορίδα και έχουν περιγράψει λεπτομερώς σεξουαλικές στάσεις με τις οποίες διεγείρεται η κλειτορίδα, υπενθυμίζοντας στους αναγνώστες ότι η κλειτορίδα είναι το αντίστοιχο του πέους και χρειάζεται διέγερση όπως ακριβώς και το πέος.
Αυτού του είδους οι συμβουλές στηρίζονται σε μία λανθασμένη άποψη. Είναι αλήθεια ότι η κλειτορίδα είναι ένα πέος σε υποτυπώδη μορφή, αλλά με τη μορφή αυτή έχασε αυτή τη λειτουργία της. Αντικαταστάθηκε από ένα όργανο πολύ που προσφέρει πολύ μεγαλύτερη ικανοποίηση, τον κόλπο. H κλειτορίδα είναι σημαντική μόνο στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες η γυναίκα είναι προσκολλημένη στο φαλλικό στάδιο και η κλειτορίδα έχει αποκτήσει την σημασία ενός φανταστικού πέους.[2] Το ενδιαφέρον και η διέγερση σε αυτό το επίπεδο μειώνει και ίσως να αποτρέπει τελείως την κολπική ανταπόκριση. Στην υγιή ανάπτυξη, η κλειτορίδα αποκτά μικρή ή τουλάχιστον μόνο φευγαλέα σημασία, όπως και το φαλλικό επίπεδο στον άντρα και κατά την ωριμότητα έχει ελάχιστη σημασία για την σεξουαλική ικανοποίηση. Οι οδηγίες για τη σωστή διέγερση της γυναίκας μέσω του κλειτοριδικού ερεθισμού και η επίστηση της προσοχής ότι αν η κλειτορίδα είναι στεγνή πρέπει να χρησιμοποιούνται λιπαντικές ουσίες, χάνουν την ουσία του πράγματος η οποία είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η γυναίκα εξαρχής δεν είναι έτοιμη για σεξουαλική ένωση, είτε λόγω συναισθηματικών προβλημάτων ή λόγω των περιβαλλοντικών ή φυσικών συνθηκών. Η διόρθωση πρέπει να στοχεύει σε αυτά τα πιο βασικά ζητήματα.
Ένα άλλο στοιχείο που είναι αντίθετο προς αυτό το ενδιαφέρον για την κλειτοριδική διέγερση είναι ότι κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής ένωσης για να έρθει η κλειτορίδα σε επαφή με το πέος απαιτείται να αποτραβηχτεί το πέος και αυτό από μόνο του εμποδίζει τις αισθήσεις στη λεκάνη και ειδικότερα τις γενετήσιες αισθήσεις.
Εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο διαμάχης αν η γυναίκα νιώθει ευχαρίστηση στον ίδιο τον κόλπο[3] ή αν αυτό είναι μία ψευδαίσθηση από την ηδονή που γίνεται αισθητή στα χείλη και την είσοδο του αιδοίου. Τα οπίσθια τοιχώματα του κόλπου φαίνεται ότι είναι τα πιο ευαίσθητα. Υπάρχει, βέβαια, μία συγκεκριμένη επιθυμία για τη διείσδυση και τον κολπικό οργασμό σε αντίθεση με τον κλειτοριδικό οργασμό. Ο δεύτερος προκαλεί μόνο μία τοπική ανταπόκριση, ενώ ο κολπικός οργασμός καταλήγει σε μία συνολική ανταπόκριση ολόκληρου του οργανισμού με πληρέστερη ικανοποίηση. Επίσης, όπου υπάρχει γενετήσια ικανότητα, ο κόλπος γίνεται ένα ενεργό όργανο και απομυζεί το πέος με παρόμοιο τρόπο που το στόμα απομυζεί τη θηλή.
Η γενετήσια ένωση όταν υπάρχει επαφή (ενεργειακή ροή) διαθέτει μία επείγουσα ανάγκη για κινήσεις τριβής, απαλή αλλά επιθετική σε αρμονία με την αναπνοή. Οι γρήγορες σκληρές κινήσεις οφείλονται στην έλλειψη επαφής και καλύπτουν οποιαδήποτε φυσική αίσθηση παράδοσης. Οι επιφυλακτικές κινήσεις ή η έλλειψη κίνησης οφείλεται στο άγχος και εξυπηρετούν την μείωση της αίσθησης.
Η ίδια η ερωτική πράξη διαρκεί από τρία ως είκοσι λεπτά και διακατέχεται από ένα συνεχές αίσθημα φυσικής τρυφερότητας. Η στάση που χρησιμοποιείται εξυπηρετεί απλά την απαίτηση να μην εμποδίζεται η κίνηση. Μπορεί κανείς να προχωρήσει άμεσα ή και όχι προς τον οργασμό. Μπορεί κανείς να σταματήσει, να αλλάξει θέση κτλ, αλλά σε ένα σημείο η κίνηση γίνεται αυτόματη και αρχίζει την οργαστική σύσπαση. Σε αυτό το σημείο το σταμάτημα ή οποιοδήποτε εμπόδιο στην ομαλή εξέλιξη, όπως η διακοπή του ρυθμού από έναν σύντροφο, γίνεται οδυνηρή και ενοχλητική. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο ένας ή ο άλλος δεν αντέχει την πλήρη αιώρηση του οργαστικού σπασμού και παρεμβαίνει με γρήγορες, νευρικές κινήσεις ή ακόμα και με απόσυρση, ή παγώνει και ακινητοποιείται ή ακόμα χάνει τελείως την αίσθηση. Κατά την σεξουαλική πράξη δεν πρέπει να υπάρχουν σεξουαλικές φαντασιώσεις, οι οποίες αποτελούν ένα τρόπο φυγής. Οι φαντασιώσεις πρέπει να απαγορεύονται ακόμα και αν υπάρχει κίνδυνος να χαθεί η επιθυμία. Κατά την τελική φάση της θεραπείας, πρέπει να προχωρήσει κανείς σε λεπτομέρειες αυτών των προβλημάτων και κατόπιν να διορθωθούν.
Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που πρέπει να ξεπεραστούν είναι να απομακρυνθεί ο ψυχαναγκασμός από το σεξ και να γίνει αποδεκτό ως ηδονικό μόνο όταν είναι πραγματικά επιθυμητό. Οι γυναίκες μαθαίνουν ότι οι άντρες θέλουν όλη την ώρα σεξ και πρέπει να ικανοποιηθούν, έτσι αισθάνονται υποχρεωμένες να αισθάνονται έτοιμες να υποκύψουν οποιαδήποτε στιγμή. Οι άντρες πρέπει να αποδείξουν τον ανδρισμό τους και να ικανοποιήσουν τις γυναίκες. Αν μπορούσαν να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους θα παραδέχονταν ότι κανείς τους δεν επιθυμεί πραγματικά το σεξ τόσο συχνά, με εξαίρεση τις καινούργιες σχέσεις. Η φυσιολογική σεξουαλική δραστηριότητα ποικίλλει μεταξύ τριών φορών την εβδομάδα ως μία φορά στις δύο βδομάδες και εξαρτάται από την υγεία, την εργασία και άλλες περιβαλλοντικές συνθήκες και μπορεί να απέχει κανείς έως και ένα χρόνο χωρίς να δημιουργηθεί κάποια σημαντική διαταραχή λίμνασης.
Η πληρότητα του οργασμού εξαρτάται από την απόλυτη απουσία κρατήματος στον οργανισμό. Σε ένα ορισμένο σημείο η διέγερση καταλαμβάνει ολόκληρη την προσωπικότητα και η αύξησή της δεν αποτελεί αντικείμενο ηθελημένου ελέγχου. Έχοντας απλωθεί σ ολόκληρο τον οργανισμό, κατόπιν συγκεντρώνεται στη γεννητική περιοχή και ακολουθεί ένα ζεστό αίσθημα σαν λιώσιμο. Προκύπτουν ακούσιες συστολές των μυών στα γεννητικά όργανα και στον πυθμένα της λεκάνης που έρχονται κατά κύματα. Η κορύφωση κάθε κύματος συστολής συμπίπτει με βαθιά διείσδυση κατά την εκπνοή. Ακολουθούν οι σπασμοί που προκαλούν την εκσπερμάτωση. Στις γυναίκες πραγματοποιούνται συστολές και επιμηκύνσεις του κόλπου που συνοδεύονται από την επιθυμία πλήρους υποδοχής. Εξαιτίας της ύπαρξης του πέους μέσα στον κόλπο (εγκολεασμού), το γεγονός αυτό είναι παρόμοιο με την επεκτατική ώθηση του πέους να διεισδύσει απόλυτα. Μετά, επέρχεται ένα θάμπωμα της συνείδησης και μία αύξηση των συστολών που περιλαμβάνουν ολόκληρο το σώμα.
Μετά τον σπασμό οι δύο οργανισμοί παραμένουν ενωμένοι για λίγο καθώς η ενέργεια, που είχε συγκεντρωθεί στα γεννητικά όργανα, ρέει πίσω προς τον οργανισμό, κάτι που γίνεται αισθητό ως ευγνωμοσύνη. Τότε γίνεται ο αποχωρισμός με χαλάρωση και ύπνο, που συνοδεύεται από μία τρυφερή στάση ευγνωμοσύνης προς τον σύντροφο.
Η διέγερση αμβλύνεται με την συνεχή επαφή. Γι’ αυτό οι σύζυγοι δεν πρέπει να είναι συνέχεια μαζί. Πρέπει να κοιμούνται σε χωριστά κρεβάτια, γιατί αλλιώς θα χάσουν την ικανότητα να διεγείρουν ο ένας τον άλλο και θα βαλτώσουν από συναισθηματικής άποψης. Στην κατάσταση αυτή αισθάνονται άγχος όταν αποχωρίζονται, αλλά τους λείπει ο ενθουσιασμός όταν είναι μαζί.
Η γενετήσια ένωση ικανοποιεί δύο από τις βασικές λειτουργίες ολόκληρης της φύσης. Η μία είναι παγκόσμια και στην άβια και στην έμβια ύλη. Η άλλη είναι βασική για τη λειτουργικότητα της έμβιας ύλης. Είναι: η υπέρθεση, κατά την οποία δύο ενεργειακά συστήματα αλληλοδιεγείρονται, έλκονται αμοιβαία και συγχωνεύονται σε ένα ενεργειακό σύστημα — στον ζωντανό οργανισμό αυτό αναζωογονεί και διατηρεί τη φλόγα της ζωής — και τον οργαστικό σπασμό, ο οποίος εκφορτίζει την πλεονάζουσα ενέργεια για να διατηρηθεί ένα φυσιολογικό ενεργειακό επίπεδο. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει σε όλα τα ενεργειακά συστήματα που εμπεριέχονται σε μία μεμβράνη, δηλαδή, όλη την έμβια ύλη.
Υπάρχει σημαντική σύγχυση σχετικά με τα συναισθήματα που συνοδεύουν τη φόρτιση και την εκφόρτιση κατά την σεξουαλική πράξη. Η εξίσωση του οργασμού μπορεί να εκφραστεί ως εξής:
ΕΝΤΑΣΗ → ΦΟΡΤΙΣΗ → ΕΚΦΟΡΤΙΣΗ → ΧΑΛΑΡΩΣΗ
Όταν η ενέργεια κινείται προς τα έξω, προς το δέρμα (διαστολή), επικρατεί το αίσθημα της ευχαρίστησης. Όταν συμβεί συστολή ενάντια σε αυτή τη ροή προς τα έξω, τότε παράγεται άγχος. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει μία κατάσταση έντασης. Το τμήμα ΕΝΤΑΣΗ®ΦΟΡΤΙΣΗ είναι μία κίνηση διαστολής. Αν δεν διακόπτεται όπως συμβαίνει όταν υπάρχει γενετήσια ικανότητα, τότε βιώνεται ευχαρίστηση. Όταν αυτή η διαστολή δεν είναι ανεκτή, τότε επέρχεται συστολή ενάντιά της και δημιουργείται άγχος όπως κατά το γενετήσιο άγχος. Όταν τώρα συμβεί εκφόρτιση, η ένταση εξαλείφεται και βιώνεται ανακούφιση (από την ένταση).
ΥΠΕΡΘΕΣΗ ΟΡΓΑΣΜΟΣ
ΕΝΤΑΣΗ → ΦΟΡΤΙΣΗ ————————→ ΕΚΦΟΡΤΙΣΗ → ΧΑΛΑΡΩΣΗ
(ηδονή) (ανακούφιση)
Σε μερικές περιπτώσεις, η χαλάρωση δεν είναι ανεκτή μετά ην εκφόρτιση και αντί αυτής επέρχεται συστολή. Αν η εκφόρτιση είναι μικρής έκτασης (οργαστική ανικανότητα), υπάρχει ακόμα σημαντική ένταση και δημιουργείται άγχος. Όπου η εκφόρτιση είναι αισθητή, τότε απομακρύνεται η ένταση και επέρχεται συστολή χωρίς παρεμπόδιση, προκαλώντας δυσαρέσκεια (λύπη). Αυτό είναι ένα συχνό εύρημα και έχει οδηγήσει στο αξίωμα ότι «κάθε ζώο είναι λυπημένο μετά την σεξουαλική πράξη».
Εδώ η εξίσωση θα ήταν:
ΕΝΤΑΣΗ → ΦΟΡΤΙΣΗ ————————→ ΕΚΦΟΡΤΙΣΗ → ΣΥΣΤΟΛΗ
(ηδονή) (δυσαρέσκεια)
Δεν εξετάζω εδώ τις παραπέρα δυνατές περιπλοκές όπου ενεργοποιείται η οργή, ο σαδισμός, ή άλλοι νευρωτικοί μηχανισμοί.
Γενετήσιες Διαταραχές
Η γενετήσια ενέργεια είναι ο ρυθμιστής, η βαλβίδα ασφαλείας που για τους περισσότερους ανθρώπους είναι κλειστή. Οι γενετήσιες διαταραχές διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τις κοινωνικές (ή μη-βιοπαθητικές) και τις βιοπαθητικές (εκείνες που οφείλονται στη χρόνια θωράκιση). Η σεξουαλική επιθυμία μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τον υγιή εξαιτίας της έλλειψης επαρκούς ικανοποίησης.
Κοινωνικές Διαταραχές
Οι μη-βιοπαθητικές διαταραχές και οι άνθρωποι που τις έχουν ανακουφίζονται όταν δεχτούν κατάλληλη εκπαίδευση. Οι βιοπαθητικές διαταραχές από την άλλη, δεν επηρεάζονται από την εκπαίδευση. Τα άτομα που είναι βιοπαθητικά διαταραγμένα αποκλείουν τέτοιες επιρροές και έχουν την τάση να δημιουργούν εκλογικεύσεις για να ισχυροποιήσουν τις αντιστάσεις τους.
Οι κοινωνικές διαταραχές οφείλονται συνήθως στην άγνοια και μερικές φορές συμπληρώνονται από οικονομικά προβλήματα. Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα είναι οι συνθήκες διαβίωσης που δεν επιτρέπουν απομόνωση ούτε κατά τον αυνανισμό ούτε κατά την ερωτική πράξη. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί άγχος και ένταση και εμποδίζει την ικανοποίηση. Για το χειρισμό αυτών των διαταραχών, είναι απαραίτητη μία λεπτομερής περιγραφή των περιστάσεων που περιβάλλουν την σεξουαλική έκφραση.
Για παράδειγμα, που αυνανίζεται κανείς; Νιώθει κανείς ενοχές κατά την πράξη; Είναι ικανοποιητικός ο αυνανισμός; Χρησιμοποιούν άλλοι το ίδιο δωμάτιο; Ακόμα και μετά το γάμο, υπάρχει δυνατότητα να έχει κανείς τον προσωπικό του χώρο; Πρέπει να γίνει η σεξουαλική πράξη βιαστικά εξαιτίας του κινδύνου να διακοπεί από τρίτους; Σε αυτές τις περιπτώσεις, η συνουσία επιχειρείται να γίνει με τα ρούχα, ακόμα και σε όρθια στάση. Αυτές οι πρακτικές εμποδίζουν την επαφή και την ελευθερία κίνησης και πρέπει να εξαλειφθούν.
Είναι πολύ συνηθισμένο να υπάρχει ο φόβος της εγκυμοσύνης που προκαλεί ένα κράτημα. Στο σημείο αυτό, συζητά κανείς την στάση απέναντι στην αντισύλληψη. Κάποιοι είναι αντίθετοι για θρησκευτικούς λόγους, ενώ άλλοι δεν εμπιστεύονται τις αντισυλληπτικές μεθόδους. Αυτοί που μπορούν να δεχτούν άμεσα συμβουλές έχουν καλύτερη πρόγνωση. Η διακοπτόμενη συνουσία και η συνουσία με προφυλακτικό εμποδίζουν πολύ την ικανοποίηση και πρέπει να εγκαταλειφθούν. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για το χαϊδολόγημα χωρίς την τελική πράξη, γιατί αυξάνεται η ένταση χωρίς ανακούφιση.
Η ικανοποίηση εμποδίζεται επίσης όταν άτομα με διαφορετικά ενεργειακά επίπεδα προσπαθούν να φτιάξουν μία σχέση. Τα άτομα γεννιούνται με υψηλά ή χαμηλά ενεργειακά επίπεδα και η πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ των συντρόφων οδηγεί σε σεξουαλική ασυμβατότητα. Ένα άτομο με σχετικά χαμηλή φόρτιση μπορεί να είναι υγιής με κάθε σημασία της λέξης, αλλά θα έχει μικρότερες σεξουαλικές ανάγκες από ένα σύντροφο με υψηλότερη φόρτιση.
Δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι το γενετήσιο αγκάλιασμα θα είναι πλήρως ικανοποιητικό και για τους δύο συντρόφους στις πρώτες συνευρέσεις. Συνήθως είναι αναγκαίος αρκετός χρόνος και υπομονή από τους συντρόφους για να προσαρμοστεί ο ένας στον άλλο. Ο υγιής άντρας μπορεί να εκσπερματώνει πρόωρα και η γυναίκα μπορεί να μην καταφέρνει να διεγείρεται αρκετά εξαιτίας του άγχους από την καινούργια εμπειρία, ειδικά αν το περιβάλλον δεν είναι ευνοϊκό.
Βιοπαθητικές Διαταραχές
Εδώ οι δυσκολίες οφείλονται στη χρόνια θωράκιση η οποία αναστέλλει τον πλήρη σπασμό. Ιδιαίτερα ανασταλτικοί είναι οι σπασμοί του λαιμού και του πρωκτού, τα οποία είναι οι πρωτόγονα ανοίγματα του πεπτικού καναλιού. Οι δυσκολίες ταξινομούνται σε δύο ομάδες:
Η λειτουργικότητα ήταν κάποτε ικανοποιητική αλλά έχει πάψει να είναι πλέον.
Ποτέ δεν υπήρξε ικανοποιητική γενετήσια λειτουργικότητα.
Όσοι ανήκουν στην πρώτη ομάδα έχουν την καλύτερη πρόγνωση. Συνήθως αναμένουμε να επαναφέρουμε ένα άτομο στο επίπεδο της καλύτερης λειτουργικότητας που είχε κατά το παρελθόν. Είναι πολύ σημαντικό να εκμαιεύσει κανείς λεπτομέρειες της λειτουργικότητας ακόμα και αν ο ασθενής προσπαθεί να τις αποφύγει. Οι ακόλουθες πληροφορίες είναι βασικές:
Πρώτα, υπήρξε ποτέ κάποια γενετήσια λειτουργικότητα και σε ποιο βαθμό; Ήταν ποτέ ο αυνανισμός ηδονικός, με ποιόν τρόπο και με ποιες φαντασιώσεις; Να προσέξετε ιδιαίτερα φαντασιώσεις που είναι σαδιστικές, ομοσεξουαλικές ή με άλλο τρόπο διεστραμμένες. Στη γυναίκα, ψάξτε για φαντασιώσεις βιασμού.
Υπήρχε ποτέ διστακτικότητα να αγγιχτούν τα γεννητικά όργανα; Αν υπήρξε χειρισμός, διεξήχθηκε με λιγότερο ή περισσότερο ρυθμικές κινήσεις, ή με πίεση και στύψιμο οι οποίες είναι προγενετήσιες μορφές αυνανισμού; Ποιο ήταν το είδος και η συχνότητα του χειρισμού των γεννητικών οργάνων κατά την παιδική ηλικία; Κατά την εφηβεία; Κατά το γάμο;
Κατά την συνουσία, υπάρχει επιθυμία πριν την πράξη, ή αποτελεί ένα καθήκον και είναι απαραίτητος ο τεχνητός ερεθισμός; Γίνεται ψυχαναγκαστικά, όπως κάθε Παρασκευή βράδυ;
Συνήθως η γυναίκα χρειάζεται αρκετά προκαταρκτικά χάδια ενώ ο άντρας βιάζεται να φτάσει στην ερωτική πράξη και αυτή η διαφορά μπορεί να δημιουργήσει την ανάγκη να έρθει ο σύζυγος ή η σύζυγος για παραπέρα ερωτήσεις. Ή μπορεί ο άντρας να μην εμφανίζει στύση αν δεν ερεθιστεί. Αυτό μπορεί να είναι μη νευρωτικό και να οφείλεται στο γεγονός ότι δεν επιθυμεί τη γυναίκα, ή να οφείλεται στο γεγονός ότι η ενέργειά του είναι κάτω από το επίπεδο φωταύγειας ή μπορεί να είναι νευρωτικό.
Ποιοι περιορισμοί μπαίνουν στον σύντροφο; Για παράδειγμα ο άντρας μπορεί να δυσανασχετεί αν η γυναίκα κινείται κατά τη διάρκεια της πράξης ή μπορεί να προτιμά την είσοδο από πίσω. Αυτά οφείλονται συνήθως σε μία φυγή από την πλήρη επαφή με εξαίρεση τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης οπότε αυτή στάση προτιμάται. Πρέπει να τσακωθεί κανείς για να μπορέσει να έχει συνουσία;
Μπορεί κατά το αγκάλιασμα να υπάρχει σκληρότητα, ειδικά ζούληγμα, κάτι που το υγιές άτομο δεν ανέχεται.
Ο θεραπευτής πρέπει να εξετάσει τις μεθόδους για την αποφυγή ισχυρής διέγερσης:
- κράτημα της αναπνοής,
- ήχοι που επιφέρουν έλεγχο,
- κινήσεις που επιφέρουν έλεγχο ή γρήγορες, σπασμωδικές κινήσεις,
- τοποθέτηση του στήθους σε σχήμα τόξου,
- ίσιωμα και σφίξιμο των ποδιών,
- κράτημα του σφιγκτήρα του πρωκτού.
Υπάρχουν δύο είδη σεξουαλικού αγκαλιάσματος: 1) με οργαστικά ενεργειακά ρεύματα στα γεννητικά όργανα και 2) χωρίς αυτά. Τα ενεργειακά ρεύματα βιώνονται σαν μία γλυκιά αίσθηση λιωσίματος και σαν ένα άνοιγμα προς τα έξω. Αν υπάρχουν ενεργειακές ροές υπάρχει πολύ καλή πρόγνωση. Αν δεν υπάρχουν έχει κανείς να αντιμετωπίσει οργασμική ανικανότητα. Ρωτήστε για την αίσθηση στην κορυφή του πέους, αν είναι αμβλεία, χωρίς αίσθηση ή προκαλεί πόνο. Μερικές φορές είναι αμβλεία εξαιτίας της γυναίκας.
Κατά την οργαστική ανικανότητα, η ενεργειακή φόρτιση στα γεννητικά όργανα έχει χαθεί και επικρατεί η έλλειψη επαφής. Για να εξισορροπηθεί αυτό, οι κινήσεις μπορεί να είναι γρήγορες και σκληρές, ή μπορεί να μην υπάρχει καθόλου ώθηση για κινήσεις τριβής και η εκσπερμάτωση προκαλείται κυρίως μέσω της πίεσης. Σε μερικές περιπτώσεις λείπει ακόμα και η επιθυμία για διείσδυση. Μόνο το άγγιγμα γίνεται αισθητό. Η ηδονή στα γεννητικά όργανα απουσιάζει. Μπορεί το άτομο να είναι στυτικά ικανό αλλά να μην μπορεί να παραδοθεί είτε στον σύντροφό του ή στον ίδιο τον οργανισμό του.
Η πρόωρη εκσπερμάτωση οφείλεται στο άγχος. Είναι σαν μπαίνει κανείς και να βγαίνει στα κρυφά και γρήγορα σαν να θέλει να ξεφύγει από κάτι. Εδώ, η συστολή εξαιτίας του άγχους, σε συνδυασμό με την σεξουαλική διέγερση, αυξάνει την πίεση και αποσπά το σπερματικό έγχυμα χωρίς να επιτρέπει ένα πραγματικό οργαστικό σπασμό. Η βαθύτερη σημασία του είναι ένας φόβος του πέους του πατέρα μέσα στον κόλπο.
Ο Ράιχ υποστηρίζει ότι η πρόωρη εκσπερμάτωση συμβαίνει όταν η ενέργεια είναι χαμηλή. Προφανώς η πλεονάζουσα διέγερση που είναι απαραίτητη για την πράξη όταν υπάρχει χαμηλή ενέργεια προκαλεί άγχος και έτσι αυξάνει την πίεση και αποσπά το σπέρμα.
Η ομοφυλοφιλία προκύπτει από την ταυτοποίηση με το γονέα του αντίθετου φύλου. Η ταυτοποίηση βασίζεται στο φόβο και η βασική αιτία της ομοφυλοφιλίας είναι ο φόβος της ετεροφυλοφιλίας. Αυτή η κατάσταση χρειάζεται εκτεταμένη θεραπεία. Η πρώτη εμφανής ομοφυλοφιλική εμπειρία συμβαίνει συνήθως σε ηλικία δεκαέξι χρονών. Αυτή είναι η ηλικία στην οποία οι αντιδράσεις ενάντια στην αρχική ώθηση της εφηβείας έχουν εδραιωθεί και αρχίζουν να διαφαίνονται τα τελικά σεξουαλικά μοτίβα. Πριν την ηλικία των δεκαέξι ετών, μπορεί να υπήρξαν εμπειρίες ομοφυλοφιλικού παιχνιδιού — όπως συμβαίνει συχνά στα νεαρά θηλαστικά — αλλά αυτό το πρώιμο παιχνίδι έχει μικρή σημασία για την συμπεριφορά του ενήλικα. Στις περιπτώσεις ομοφυλοφιλίας, συνήθως βρίσκω ότι υπήρξε μία απεγνωσμένη προσπάθεια για να γίνει μία προσαρμογή στην ετεροφυλοφιλία πριν την τελική παράδοση στην ομοφυλοφιλία στην ηλικία των δεκαέξι.
Αυτές είναι οι συνηθισμένες βιοπαθητικές διαταραχές. Περιστασιακά συναντά κανείς σπανιότερες μορφές διαστροφής. Όλες αυτές είναι αντικείμενα εκτεταμένης θεραπείας.
[1] Πιστεύω ότι ένας παρόμοιος μηχανισμός εμφανίζεται κατά την σύλληψη. Το ωάριο δέχεται ή απορρίπτει το σπερματοζωάριο είτε έχει είτε όχι το χρωματόσωμα χ. Επομένως, ίσως τελικά η γυναίκα να είναι υπεύθυνη για το φύλο του παιδιού.
[2] Αυτή η ομάδα δυστυχώς περιλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος του ενήλικου γυναικείου πληθυσμού, έτσι που καταλαβαίνει κανείς γιατί θεωρείται τόσο πολύ ως δεδομένη η σημασία της διέγερσης της κλειτορίδας.
[3] Πρβ. Άρνολντ Χ. Κέγκελ, «Σεξουαλικές Λειτουργίες του Ηβοκοκκυγικού Μυός», Περιοδικό της Δυτικής Χειρουργικής, Μαιευτικής και Γυναικολογίας, Τόμος 60, σελ. 521-524, Οκτώβριος 1952. Ο Κέγκελ πιστεύει ότι οι βαθιές κολπικές αισθήσεις προέρχονται από τις καταφύσεις του ηβοκοκκυγικού μυός στον κόλπο.
