Τα στάδια ανάπτυξης του οργονομικού λειτουργισμού
Άρθρο του Βίλχελμ Ράιχ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Οργονομικός λειτουργισμός, τόμος 1, άνοιξη 1990, εκδόσεις Wilhelm Reich Infant Trust Fund
Επειδή ο καλύτερος τρόπος εισαγωγής σε ένα νέο χώρο γνώσης είναι η περιγραφή της διαδικασίας από την οποία προέκυψε, θα προσπαθήσω να εισάγω τον αναγνώστη στον οργονομικό λειτουργισμό παρουσιάζοντας την ομοιογένεια των αποτελεσμάτων τα οποία έχουν ληφθεί τα περασμένα τριάντα χρόνια.
Μέχρι τώρα, οι περιγραφές που έχω δώσει ήταν ουσιαστικά θεματικές και ιστορικές. Εδώ θα αναδιατάξω το γνώριμο υλικό, τις πολλές παρατηρήσεις, τα κλινικά και πειραματικά στοιχεία και τα θεωρητικά συμπεράσματα και σκοπεύω να το κάνω έτσι ώστε να παρουσιαστεί μόνος του ο ορθολογισμός που διέπει τη συνεπή φυσική έρευνα, με τη λογική διαδοχή της παρατήρησης, της υπόθεσης, των πειραματικών επιβεβαιώσεων και των νέων ευρημάτων. Η συγκεκριμένη παρουσίαση των οργονομικών δεδομένων θα μας οδηγήσει τελικά στη διατύπωση λειτουργικών εξισώσεων οι οποίες θα συνδεθούν με τις συλλογιστικές πράξεις των κλασικών μαθηματικών και θα δώσουν ικανοποιητική ενόραση στο modus operandi ενός σκεπτόμενου όντος που προσπαθεί να κατανοήσει τον φυσικό κόσμο γύρω του.
Η αντικειμενική λειτουργική λογική και η έλλογη σκέψη τού ανθρώπου
Απόσπασμα από το βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ Κοσμική Υπέρθεση, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1980, σσ. 138-156
Η αλυσίδα των γεγονότων που ξετυλίγεται στη διάρκεια της βασικής φυσικής έρευνας, δείχνει τη λογική των συσχετίσεων μεταξύ ποικίλων φυσικών φαινομένων. Ο νεαρός επιστήμονας βιώνει το ξετύλιγμα της λογικής αλυσίδας των γεγονότων, σαν να υπήρχε μέσα στο σύμπαν αυτό που λέμε «λογική». Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν στην αλυσίδα υπεισέρχεται η μαθηματική λογική. Είναι πολύ πιθανό, οι πρώτες ιδέες γύρω από ένα απόλυτο «παγκόσμιο πνεύμα» ή όπως αλλιώς το ονομάσουμε —μ’ άλλα λόγια η απαρχή της θρησκευτικής σκέψης— να αναδύθηκαν από την ικανότητα του ανθρώπου να παρατηρεί και ν’ αναλύει τη φύση, με τέτοιο τρόπο ώστε απ’ τη δραστηριότητα αυτή να προέκυψε συνεπής, αντικειμενική λογική. Επίσης, έχουμε πολλούς λόγους να υποθέτουμε ότι, κάποτε, στο ιστορικό παρελθόν, το ανθρώπινο ζώο έμεινε κατάπληκτο μπροστά σ’ αυτή την ικανότητα να ακολουθεί λογικές αλυσίδες γεγονότων, που τον υπερέβαιναν. Αυτό που συνηθίζουμε να λέμε «αντικειμενική φυσική επιστήμη» είναι το άθροισμα τέτοιων αλυσίδων λογικών συσχετίσεων που μας υπερβαίνουν.
