Από το βιβλίο Η λειτουργία του οργασμού, του Βίλχελμ Ράιχ, M.D., εκδόσεις Ρέω, Αθήνα 2015.
Κατά την πατριαρχική, αυταρχική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας έγινε προσπάθεια να κατασταλούν οι αντικοινωνικές παρορμήσεις με καταναγκαστικές ηθικολογικές απαγορεύσεις. Με αυτό τον τρόπο ο πολιτισμένος άνθρωπος —αν μπορεί βέβαια να ονομαστεί πολιτισμένος— ανέπτυξε μια ψυχική δομή που αποτελείται από τρία στρώματα. Επιφανειακά, φορά μια τεχνητή μάσκα αυτοελέγχου, ψυχαναγκαστικής ανειλικρινούς ευγένειας, και ψευδοκοινωνικότητας. Η μάσκα αυτή αποκρύπτει το δεύτερο στρώμα, το φροϊδικό «ασυνείδητο» στο οποίο ο σαδισμός, η φιλαργυρία, η λαγνεία, ο φθόνος, οι κάθε είδους διαστροφές κτλ., καταστέλλονται χωρίς ωστόσο να μειώνεται, έστω και στο ελάχιστο, η ενέργειά τους. Το δεύτερο αυτό στρώμα είναι το τεχνητό προϊόν της αντισεξουαλικής κουλτούρας μας και συνήθως συνειδητά βιώνεται ως εσωτερικό κενό και ερήμωση. Κάτω από αυτό, στα βάθη, υπάρχουν και λειτουργούν η φυσική κοινωνικότητα και σεξουαλικότητα, η αυθόρμητη απόλαυση της εργασίας, η ικανότητα για αγάπη. Το τρίτο και βαθύτερο στρώμα, που αντιπροσωπεύει τον βιολογικό πυρήνα της ανθρώπινης δομής είναι ασυνείδητο και προκαλεί φόβο. Αντιτίθεται σε κάθε μορφή αυταρχικής εκπαίδευσης και αυταρχικού ελέγχου. Ταυτόχρονα, είναι η μόνη πραγματική ελπίδα που έχει ο άνθρωπος να δαμάσει κάποια μέρα την κοινωνική δυστυχία.
Πίνακες ζωγραφισμένοι από τον Βίλχελμ Ράιχ
