ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΟΤΙΚΗΣ ΦΩΤΑΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΕΤΡΗΤΗ ΠΕΔΙΟΥ ΟΡΓΟΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Από το βιβλίο του Β. Ράιχ “Η ανακάλυψη της οργόνης – Τόμος ΙΙ: Η βιοπάθεια του καρκίνου”
Πείραμα: Ο ουδέτερος πόλος του δευτερεύοντος πηνίου μιας επαγωγικής συσκευής (μια παλιά συσκευή διαθερμίας λ.χ.) συνδέεται μέσω ενός συνηθισμένου καλωδίου ηλεκτρικής σύνδεσης με μια σιδερένια πλάκα διαστάσεων 35Χ70 εκατοστά. Η σιδερένια πλάκα μονώνεται στην κάτω επιφάνειά της με ξύλο. Στη συνέχεια τοποθετούμε μια όμοια μεταλλική πλάκα από πάνω και παράλληλα προς την πρώτη, σε απόσταση 15 με 30 εκατοστά και τρόπο ώστε να μπορεί να μετακινείται πάνω κάτω. Η επάνω πλευρά της επάνω μεταλλικής πλάκας μονώνεται με ένα κομμάτι πλαστικό σελοτέξ ή παρόμοιο υλικό του ίδιου μεγέθους με την πλάκα και πάχους περίπου 1,5 εκατοστού. Το ηλεκτρικό καλώδιο συνδέει τις δυο σιδερένιες πλάκες με έναν απλό κυλινδρικό λαμπτήρα 40 watt που τοποθετείται ανάμεσά τους. Το πρωταρχικό ρεύμα της επαγωγικής συσκευής διατηρείται στο ελάχιστο επίπεδο που κάνει τη λυχνία να λάμπει. Το πώς θα επιτευχθεί αυτή η λάμψη εξαρτάται φυσικά από τη φύση της χρησιμοποιούμενης επαγωγικής συσκευής.
Παρατηρήσεις
1. Μια λυχνία με αέριο αργό (φθορίζουσα λυχνία) που κρατούμε με το χέρι και την πλησιάζουμε προς την πάνω πλάκα φωταυγεί. Η απόσταση από την πλάκα στην οποία η λυχνία αρχίζει να λάμπει εξαρτάται από την ισχύ του πρωταρχικού ρεύματος. Το φως χάνεται όταν τοποθετήσουμε τη λυχνία του αερίου στην επάνω πλάκα και τραβήξουμε το χέρι μας. Η φωταύγεια επανέρχεται μόλις πλησιάσουμε ξανά το χέρι μας και γίνεται ιδιαίτερα ισχυρή όταν ακουμπήσουμε το γυαλί του σωλήνα. Η πιο μεγάλη ένταση της φωταύγειας είναι μεταξύ των δυο πλακών και σβήνει σταθερά καθώς αυξάνεται η απόσταση από τη συσκευή. Η φωταύγεια παρουσιάζει διακοπές. Με αυτή τη μέθοδο μπορούμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια το ενεργειακό πεδίο του μετρητή του πεδίου οργονικής ενέργειας.
Διάγραμμα της συσκευής του μετρητή πεδίου οργονικής ενέργειας
2. Ο κυλινδρικός λαμπτήρας που βρίσκεται ανάμεσα στις μεταλλικές πλάκες αρχίζει να φωταυγεί πιο έντονα όταν χαμηλώσουμε σταδιακά τα χέρια μας προς την επάνω πλάκα. Η φωταύγεια γίνεται ιδιαίτερα έντονη αν ακουμπήσουμε τα χέρια μας στην επάνω πλάκα. (Για να αποκλείουμε την πιθανότητα ηλεκτροπληξίας δεν πρέπει να υπάρχει μέταλλο στην επιφάνεια της πλάκας.) Όσο μεγαλύτερη έκταση σωματικής επιφάνειας πλησιάζουμε στην επάνω πλάκα, τόσο πιο ισχυρή γίνεται η φωταύγεια. Ρυθμίζοντας προσεκτικά την ισχύ του πρωταρχικού ρεύματος, μπορούμε να αντιληφθούμε ακόμα και τους παλμούς της καρδιάς, με τη μορφή ελαφρών διακυμάνσεων στην ένταση της φωταύγειας.
3. Ένα στατικό ηλεκτροσκόπιο δεν παρουσιάζει καθόλου απόκλιση όταν πλησιάσουμε την πλάκα του με την παλάμη μας. Αν όμως τοποθετήσουμε το ηλεκτροσκόπιο στο ενεργειακό πεδίο της συσκευής, στην επάνω πλάκα του, και μετακινήσουμε την παλάμη μας προς την πλάκα του ηλεκτροσκοπίου —χωρίς να την ακουμπήσουμε φυσικά— το φύλλο του ηλεκτροσκοπίου θα επηρεαστεί.
4. Ένα φρεσκοκομμένο κλαδί με πολλά φύλλα κάνει τη λυχνία να φωταυγεί, αν και που η φωταύγεια είναι ασθενέστερη από εκείνη που βγαίνει από το χέρι. Ένα ζωντανό ή νεκρό αλλά φρέσκο ψάρι που τοποθετείται στην επάνω μεταλλική πλάκα προκαλεί το ίδιο αποτέλεσμα. Σημειώστε ότι όσο πιο μεγάλος είναι ο χρόνος που το ψάρι έχει πεθάνει, τόσο πιο αδύνατη είναι η φωταύγεια. Τελικά εξαφανίζεται τελείως. Η ίδια σταδιακή μείωση της έντασης ισχύει και για το κλαδί.
5 Δεν υπάρχει καμιά φωταύγεια όταν πλησιάσουμε ένα παλιό κομμάτι ξύλο κοντά στην επάνω πλάκα. (Φυσικά το ξύλο πρέπει είναι αρκετά μακρύ ώστε να μην έρχεται σε επαφή το δικό μας πεδίο οργονικής ενέργειας με το αντίστοιχο πεδίο της συσκευής.) Μια σιδερένια πλάκα που κρατιέται ψηλότερα και παράλληλα από την επάνω πλάκα, επίσης προκαλεί φωταύγεια στον κυλινδρικό λαμπτήρα.
6. Δεν μπορούμε να κάνουμε το αέριο αργό να φωταυγήσει μέσα στο ενεργειακό πεδίο μιας μηχανής ακτίνων-Χ, 60-80 χιλιάδων βολτ.
Συμπεράσματα
1. Αντίθετα με το απλό ηλεκτρικό βολτάζ υψηλής τάσης, το δευτερεύον πηνίο μιας επαγωγικής συσκευής αναπτύσσει πεδίο οργονικής ενέργειας που μπορεί να αποδειχθεί από τη φωταύγεια ενός αδρανούς αερίου, όπως το ήλιο, το αργό ή το νέο, χωρίς να χρειάζεται απ’ ευθείας σύνδεση με καλώδιο.
2. Η οργονοτική φωταύγεια είναι αποτέλεσμα της επαφής δύο πεδίων οργονικής ενέργειας.
3. Μπορούμε να πετύχουμε τη φωταύγεια μόνο μέσω της επαφής ενός πεδίου οργονικής ενέργειας με το πεδίο ενός ζωντανού οργανισμού και όχι μέσω άβιας οργανικής ύλης. Αυτό σημαίνει ότι ο ζωντανός οργανισμός διακρίνεται από τον άβιο από το γεγονός ότι διαθέτει πεδίο οργονικής ενέργειας.
4. Αν τοποθετήσουμε ένα φωτοκύτταρο απέναντι από τον κυλινδρικό λαμπτήρα, η ενέργεια που φωταυγεί μπορεί να μετατραπεί σε ηλεκτρική και να μετρηθεί με ηλεκτρικές μονάδες μέσω ενός γαλβανόμετρου. Ο μετρητής του οργονικού πεδίου μπορεί με αυτό τον τρόπο να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό της έντασης και μεγέθους του πεδίου οργονικής ενέργειας ενός ζωντανού οργανισμού.
