Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο “Η βιοπάθεια του Καρκίνου”, εκδόσεις Άκμων, 1978, σε μετάφραση Κώστα Θεοδωρίμπαση.
Ο ορισμός των βιοπαθειών
Ο καρκινικός όγκος δεν είναι παρά το ορατό σύμπτωμα της ασθένειας που ονομάζουμε «καρκίνος». Επομένως, το να θεραπεύσουμε τον τοπικό όγκο χειρουργικά ή με ακτινοβολία ραδίου ή ακτίνων-Χ αποτελεί τη θεραπεία του συμπτώματος μόνο και όχι της ίδιας της ασθένειας. Αναφορικά πια με αυτό, ο θάνατος από καρκίνο δεν είναι το αποτέλεσμα της παρουσίας ενός ή περισσότερων όγκων. Είναι μάλλον το τελικό αποτέλεσμα της βιολογικής ασθένειας «καρκίνος» του συστήματος που προκαλείται από μια γενική διεργασία αποσύνθεσης του οργανισμού. Η ιατρική βιβλιογραφία δεν δίνει καμιά πληροφορία για τη φύση αυτής της ασθένειας του συστήματος. Η λεγόμενη καρκινική προδιάθεση δείχνει απλώς ότι πίσω από τον καρκινικό όγκο δουλεύουν, ανεξερεύνητες μέχρι τώρα, θανατηφόρες διεργασίες. Η τυπική καρκινική καχεξία, το τελευταίο στάδιο της ασθένειας, θα πρέπει να θεωρηθεί ως η ύστατη, ορατή φάση της άγνωστης διεργασίας «καρκίνος» του συστήματος.
Ο όρος «καρκινική προδιάθεση» δεν έχει νόημα. Θα θέλαμε επομένως να τον αντικαταστήσουμε με τον όρο καρκινωματική βιοπάθεια ή καρκινική βιοπάθεια. Ο σκοπός αυτού του κεφαλαίου είναι να καταδείξει τη διεργασία που βρίσκεται στη βάση αυτής της βιοπάθειας.
Ο όρος βιοπάθειες αναφέρεται σε όλες τις διεργασίες των ασθενειών που προκαλούνται από μια βασική δυσλειτουργία της αυτόνομης ζωικής συσκευής. Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η δυσλειτουργία, εκδηλώνεται με μια ποικιλία συμπτωματολογικών σχημάτων ασθένειας. Μια βιοπάθεια μπορεί να καταλήξει σε καρκίνωμα (καρκινωματική βιοπάθεια), αλλά μπορεί το ίδιο εύκολα να οδηγήσει σε στηθάγχη, άσθμα, καρδιοαγγειακή υπερένταση, επιληψία, κατατονική ή παρανοειδή σχιζοφρένεια, αγχώδη νεύρωση, σκλήρυνση κατά πλάκες, χορεία, χρόνιο αλκοολισμό, κ.λπ. Έχουμε ακόμα άγνοια σχετικά με τους παράγοντες που καθορίζουν την κατεύθυνση που θα αναπτυχθεί μια βιοπάθεια. Ωστόσο, για μας, πρωταρχική σημασία έχει ο κοινός παρανομαστής όλων αυτών των ασθενειών, μια διαταραχή στη φυσική λειτουργία του παλμού σε ολόκληρο τον οργανισμό. Συνεπώς τα κατάγματα, τα τοπικά αποστήματα, ο κίτρινος πυρετός, η ρευματική περικαρδίτιδα, η οξεία αλκοολική δηλητηρίαση, η μολυσματική περιτονίτιδα, η σύφιλη, κ.λπ., δεν είναι βιοπάθειες. Δεν αναπτύσσονται από διαταραχές στον αυτόνομο παλμό ολόκληρης της συσκευής της ζωής· είναι καθορισμένα και μπορούν να προκαλέσουν διαταραχή στο βιολογικό παλμό, μόνο δευτερογενώς. Τα αποτελέσματα όμως της πρόσφατης οργονικής βιοφυσικής έρευνας, έχουν γεννήσει ερωτήματα γύρω από την εξαίρεση της πνευμονίας και μερικών καρδιοπαθειών από το χώρο των βιοπαθειών. Η μετέπειτα έρευνα θα αποδείξει ή όχι την υπόθεσή μου ότι η προδιάθεση στην πνευμονία ή σε ασθένειες των καρδιακών βαλβίδων που προκαλούνται από «ρευματικό πυρετό», μπορεί να οφείλεται σε μια χρόνια διαστολή της οστέινης δομής του στήθους, που με τη σειρά της είναι αποτέλεσμα της τυπικής καθήλωσης του στήθους στην εισπνοή. Προς το παρόν, θα χρησιμοποιήσουμε τον όρο «βιοπάθεια» μόνο εκεί που είναι καθορισμένο ότι η διεργασία της ασθένειας αρχίζει με μια διαταραχή του παλμού, άσχετα με το δευτερογενές σχήμα της ασθένειας που προκύπτει. Επομένως, μπορούμε να διακρίνουμε μια σχιζοφρενική βιοπάθεια από μια αγγειοκαρδιακή κι αυτές από μια επιληπτική ή καρκινωματική βιοπάθεια κ.λπ.
Αυτή πρόσθεση στην ιατρική ορολογία δικαιώνεται από το γεγονός ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε καμιά από τις ειδικές ασθένειες της αυτόνομης ζωικής συσκευής εκτός αν:
1. Τις διακρίνουμε από τις τυπικές μολυσματικές και χειρουργικές τραυματικές ασθένειες.
2. Ψάξουμε και βρούμε τον κοινό τους μηχανισμό, τη διαταραχή του βιολογικού παλμού.
3. Μάθουμε να καταλαβαίνουμε τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα διάφορα σχήματα των ασθενειών.
Ο καρκίνος είναι ιδιαίτερα κατάλληλος για μια μελέτη των θεμελιωδών μηχανισμών των βιοπαθειών, επειδή εκδηλώνει πολλές από τις διαταραχές που αντιμετωπίζει η καθημερινή γενική ιατρική πρακτική. Εμφανίζει παθολογική κυτταρική ανάπτυξη· ένα από τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του είναι η βακτηριακή δηλητηρίαση και σήψη· αναπτύσσεται τόσο από χημικές όσο και από βιοηλεκτρικές διαταραχές του οργανισμού· σχετίζεται με τις συγκινησιακές και σεξουαλικές διαταραχές· δημιουργεί έναν αριθμό από δευτερογενείς διεργασίες, όπως η αναιμία, που αλλιώτικα αναπτύσσονται ως ανεξάρτητες ασθένειες· είναι μια ασθένεια που επηρεάζεται αποφασιστικά από τον «πολιτισμένο» μας τρόπο ζωής· αφορά με την ίδια αξία και τον διαιτολόγο και τον ενδοκρινολόγο και τον ερευνητή των ιών.
Οι πολλές εκδηλώσεις καρκίνου, όπως και οι πολλαπλότητες των νευρώσεων και των ψυχώσεων, καλύπτουν ένα μοναδικό κοινό παρανομαστή: τη σεξουαλική λίμναση. Αυτό οδηγεί κατ’ ευθείαν στη δική μας θέση: Η σεξουαλική λίμναση αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη διαταραχή του βιολογικού παλμού. Η σεξουαλική διέγερση είναι μια πρωταρχική λειτουργία του ζωντανού πλασματικού συστήματος. Η σεξουαλική λειτουργία μπορεί εύκολα να αποδειχθεί ότι είναι από μόνη της η παραγωγική λειτουργία της ζωής. Μια χρόνια διαταραχή αυτής της λειτουργίας πρέπει κατ’ ανάγκη να συμπίπτει με μια βιοπάθεια.
Η λίμναση της βιοσεξουαλικής διέγερσης εκδηλώνεται κυρίως με δύο τρόπους: έμμεσα, ως συγκινησιακή διαταραχή του ψυχικού οργάνου, δηλαδή ως νεύρωση ή ψύχωση ή άμεσα ως λειτουργική διαταραχή των οργάνων και σ εαυτή την περίπτωση εμφανίζεται ως οργανική ασθένεια. Σύμφωνα με αυτά που ξέρουμε σήμερα, δεν μπορεί να δημιουργήσει ουσιαστικά μολυσματικές ασθένειες.
Ο κεντρικός μηχανισμός μιας βιοπάθειας είναι μια διαταραχή στην εκφόρτιση της βιοσεξουαλικής διέγερσης. Αυτή η πρόταση χρειάζεται την πιο λεπτομερειακή υποστήριξη. Αλλά δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι στις βιοπάθειες δουλεύουν τόσο φυσικές και χημικές διεργασίες όσο και συγκινησιακοί παράγοντες. Η ψυχοσωματική αρμονία του συνολικού βιολογικού συστήματος εμφανίζεται καθαρότερα στη βιοσεξουαλική συγκίνηση. Επομένως, είναι απλώς λογική συνέπεια ότι οι διαταραχές στην εκφόρτιση της βιοσεξουαλικής ενέργειας, οπουδήποτε κι αν εμφανίζονται, σχηματίζουν τη βάση για τις διαταραχές της βιολογικής λειτουργικότητας, που σημαίνει ότι δημιουργούν μια βιοπάθεια.
